Uşak doğumlu Koyuncu (43) halen bu şehirde yaşıyor. On yıldır bir hastanede temizlik personeli olarak çalışan Koyuncu daha önce ufak tefek notlar alıyor ancak bunları derleyip toparlamaya bir türlü cesaret edemiyordu. Hastanede çalışan bir doktor bu anlamda ona çok destek oldu. Beğenisini dile getiren doktor "Yazılarını sadece çocukların değil herkes okusun" diyerek Koyuncu'yu kitap yazma noktasında motive etti. Koyuncu bundan sonraki gelişmeleri şu şekilde anlattı; " Bana öyle bir cesaret verdi ki notlarımı yazıya döktüm, bir editörle anlaştım, yayın evi buldum. Sıkıntılı ve zorlu bir süreçti. Çünkü hiç bilmediğim bir ortam, bilmediğim bir yoldu. Şu an kitabım çıktı. Cesaretime ben de hayran kaldım. O olmasıydı böyle bir şeye asla cesaret edemezdim o yüzden doktorum Jülide Kömür'e çok teşekkür ediyorum" dedi.
Kitapta ne anlattın? Sorusuna duygulanan ve cevap vermekte zorluk çeken Koyuncu annesini 6 yıl önce kaybettiğini o gün bu gündür onun unutamadığını söyledi. Yaklaşık 3 yıl önce bu hasreti satırlara dökmeye başladığını belirten Koyuncu kitabında nelere yer verdiğini şu şekilde anlattı; " Bir annenin kızlarıyla ilişkisi, anneye duyulan özlem, farklı duygular, çocuklarla olan hayat mücadelesi. Anlatılmaz yaşamak lazım, ne kadarını yansıtabildim bilmiyorum ama kitabımda bu konuları anlatmaya çalıştım. Yüreğimden gelenleri yazdım. Bu benim hayalimdi ve gerçekleştirdim. İnşallah devamı gelir. Benim için bu gerçek bir mucize."
Kitapta anlatılanların büyük bir kısmı Koyuncu'nun gerçek yaşamını anlatıyor ve olaylar Uşak'ta yaşanıyor. Okuyucularından şu ana kadar güzel tepkiler alan Koyuncu birebir kendi hayatını anlattığı için de kitabını hiç okuyamadı. Koyuncu şimdiden ikinci kitabı için notlar almaya başladı.
