Süheyl ve Behzat Uygur kardeşler Uşak’ta “Hey Gidi Günler” isimli bir gösteri düzenledi.

Yaklaşık bin kişinin geldiği Huzurpak Amfi Tiyatro’da boş alanlar olmasına, herhangi bir koltuk numarası vs. (zaten koltuk yok) olmamasına rağmen yer tartışması yaşandı. Sunucu defalarca A3’ü boşaltalım diye anons yaparken zaten yerini alan seyirciyi bir yerden bir yere aktarmak tabi o kadar kolay olmadı. Tam bir trajedi… Seyirci tepkisini alkışlayarak gösterirken homurtular arasında birkaç yer değiştirme olsa da millet oturduğu “betonu” terk etmedi.


Huzurpark Amfi Tiyatroya gittiyseniz bilirsiniz, gitmediyseniz burayı şöyle anlatayım;  Basamaklar halinde atılmış betonun ortasına kurulmuş bir sahne... Gösteri boyunca eğer hazırlıksız gittiyseniz ki ilkinde genellikle hazırlıksız gidiyorsunuz betona oturduğunuz için gösteri sonunda mabadınız dümdüz  olurken bir de benim gibi bel fıtığınız varsa iki büklüm şekilde oradan ayrılıyorsunuz. 


En önemli konulardan biri de otopark, yemin ediyorum tam anlamıyla işkence, yok böyle bir şey, Amfide bin kişi var abartısız söylüyorum dışarıda bin araba var, Bunu nasıl beceriyoruz bilmiyorum ama gerçekten akşam öyleydi. Bir kez daha anladım ki bizde toplu taşıma kültürü yok. Bu kültürü nasıl oluştururuz nasıl milleti toplu taşımaya yöneltiriz bilmiyorum ama  bunun çalışması muhakkak yapılmalı hem de en kısa zamanda. Yeni otoparklar bir yere kadar çözüm üretir diye düşünüyorum, bizim toplu taşımaya geçmemiz lazım.  Eyyy Uşak Belediyesi sen biliyon garii..


Oyundan bahsedecektim ama oyunun sadece ilk bölümünü izleyebildim ama yine de o bölümünden çektiğim görüntüleri sizinle paylaşacağım.  İki kardeş Uşaklıları güldürmeyi başardı. İzleyicinin eğlendiğini gördüm. Zaten biz anılarımızı birbirimize anlatmayı çok severiz tabi anılar Süheyl ve Behzat kardeşlerin anıları olunca daha ilgi çekici ve komik oluyor.  Diğer taraftan anlatmak ta büyük marifet, rahmeti Nejat Uygur’un oğulları bunu çok güzel bir şekilde yapıyorlar.  İlk yarının sonunda ayrılmak zorunda kalmasaydım gösterinin tümünü izlerdim. Sıkılmadım.


Gördüğünüz gibi yazıda 3 paragraf şikayet, 1 paragraf memnuniyet var.  Sonuç;  Oyun iyi ama park etmek işkence, amfi ise curcuna. (Eğer Huzurpar Amfiye herhangi bir sebeple gidecekseniz ve 1-2 saat orada kalacaksanız yanınıza mutlaka bir sandalye yada minder alın, benden söylemesi) Haa unutmadan,  birde lütfen toplu taşıma kullanın…Tabi varsa?